Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Non igitur bene. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Bork: Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Bork: Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Quid censes in Latino fore? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Itaque his sapiens semper vacabit.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Torquatus, is qui consul cum Cn. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quo tandem modo? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit quid iis faciendum sit aut non faciendum?

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Virtutis enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda
sunt, serius lumen apparet, multo etiam serius, ut plane
qualia sint intellegantur.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.