Quaerimus enim finem bonorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Nihil ad rem! Ne sit sane; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam
ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque
modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa
voluptas nihil dolere?

Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non
dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit
turpe.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Ut aliquid scire se gaudeant? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Non est igitur summum malum dolor. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Qui convenit? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Cui Tubuli nomen odio non est?
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.

Bork: Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Praeclare hoc quidem.: At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Bork: Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;