Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quis istum dolorem timet? Hoc non est positum in nostra actione.

Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare, sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere.

Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quae cum essent dicta, discessimus. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Hic ambiguo ludimur.

Bork: Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Haeret in salebra.: Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.
Moriatur, inquit.: Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem.
Reguli reiciendam;: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Avaritiamne minuis?: Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute
contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in
virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.