Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Videsne, ut haec concinant? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quo modo?

Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem,
Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret
Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat,
addisceret?

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Restatis igitur vos;
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quid, de quo nulla dissensio est? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Ita credo.: An eiusdem modi?
Bork: Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Tuum credibile?: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?
Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum.