Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Quid Zeno? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Duo Reges: constructio interrete. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Primum divisit ineleganter;
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?
Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa
virtute optimum quidque rarissimum est.

Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius
aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu
cogitemus.

Tanta vis admonitionis inest in locis; Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Bork: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Bork: Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Bork Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Tum enim eam ipsam vis, quam modo ego dixi, et nomen inponis, in motu ut sit et faciat aliquam varietatem, tum aliam quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit;