Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Duo Reges: constructio interrete. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Venit ad extremum;

Quid vero?: Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Nihil enim hoc differt.: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Bork: Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Explanetur igitur.: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Bork: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Quae cum essent dicta, discessimus.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? An eiusdem modi?

Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem
evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui
servum iniuria verberat.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo,
propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi
numeros officii praeterirent.

Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Bork Iam in altera philosophiae parte. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?