Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Duo Reges: constructio interrete. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Sed ad bona praeterita redeamus. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Bork: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Nos cum te, M.: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Bork: Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Bork: Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Ego vero isti, inquam, permitto.

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae
pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad
senectutem esse discenda.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se
proficisceretur;

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.