Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid nunc honeste dicit? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Sed nimis multa. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine,
alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura
nos ipsa deductura sit.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Bork: Maximus dolor, inquit, brevis est.
Bork: Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Nulla erit controversia.: Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Bork: Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Nihilo magis.: Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Bork: Bonum liberi: misera orbitas.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Iam contemni non poteris. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sint ista Graecorum; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Non est igitur voluptas bonum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quid, de quo nulla dissensio est? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;
Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus Hermarcho salutem.
Age, inquies, ista parva sunt.
Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.
Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.