Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Dici enim nihil potest verius. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quid de Pythagora? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Quo modo?: Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Bork: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Bork: Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Bork: Numquam audivi in Epicuri schola Lycurgum, Solonem, Miltiadem, Themistoclem, Epaminondam nominari, qui in ore sunt ceterorum omnium philosophorum.
Bork: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Duo Reges: constructio interrete. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Quis autem honesta in familia institutus et educatus ingenue
non ipsa turpitudine, etiamsi eum laesura non sit,
offenditur?

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae
pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad
senectutem esse discenda.

Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
Ut id aliis narrare gestiant?
Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Bork
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.